[Poradnik] Android – ugotuj własny rom cz.1

Wiele osób uważa, że aby skleić własny Rom trzeba być niezwykle uzdolnionym oraz posiadać szeroki wachlarz wiedzy na temat języków programowania. Owszem znajomość javy oraz C++ zdecydowanie poprawi naszą sprawność w poruszaniu się po linijkach kodu, lecz nie jest to konieczność. Dla zwykłego „power user’a” sam fakt indywidualnego modowania oprogramowania Android może stanowić niezwykłe doświadczenie. Więc do dzieła…

Na początek poznajmy składniki romu:

1. Bootloader – przy gotowaniu romu możemy użyć któregoś z gotowych lub wyciągniętych bezpośrednio z innego nieoficjalnego oprogramowania, chyba że nabyliśmy umiejętność programowania w  assembly ARM, bo w takim wypadku napiszemy BL sami.

2.Karnel – czyli najprościej mówiąc jądro systemu. Odpowiada on za koordynowanie prawidłowego działania całego systemu, (zmodyfikowane karnele pozwalają między innymi na zmianę taktowania procesora co przekłada się na ogólną wydajność).

3.Obraz systemu.

Od czego zacząć?

Najlepiej od początku, a tak na poważnie to powinniśmy na naszym PC zainstalować dowolną dystrybucje linux’a (polecam ubuntu lub mint ze względu na stosunkowo łatwą konfiguracje). Oczywiście możemy korzystać z Windows, ewentualnie postawić na nim wirtualną maszynę, lecz na pingwinie będzie się nam lepiej pracować.

Kolejną ważną rzeczą potrzebną nam przy gotowaniu będzie Rom Bazowy. Tutaj bezsprzecznie wskazuje oficjalne źródła Androida. Możemy je pobrać ze strony: http://source.android.com/. Modyfikując poszczególne elementy zawarte w oprogramowaniu spersonalizujemy rom pod siebie.

Zmiana loga startowego – to prosty zabieg. Po pobraniu z sieci interesującego nas bootanimation należy podmienić plik w katalogu  system/media/. Równie łatwo podmienimy domyślne dzwonki, lecz tym razem będzie to katalog system/media/audio.

To było łatwe prawda? Przejdźmy do czegoś ciekawszego.

Edycja pliku Build.pro – Tutaj mamy naprawdę wielkie możliwości. Teraz omówimy po kolei każdą linijkę kodu:

Debug.sf.hw = 1 ‒ funkcja odpowiedzialna za wsparcie układu graficznego podczas wyświetlania nakładki. Możemy ją wyłączyć poprzez zmianę wartości z 1 na 0.

Persist.adb.notify = 0 – pozwala ukryć ikonę debugowania znajdującą się na pasku powiadomień.

Windowsmgr.max_events_per_ser = 120 ‒ im większą ustawimy wartość, tym płynniejsze będzie przewijanie ekranu.

Persist.adb.use_dithering = 0 – ustawienie 0 poprawia wydajność kosztem jakości grafiki, przy ustawieniu 1 jest odwrotnie.

Debug.sf.nobootanimation = 1 – tutaj możemy wyłączyć logo startowe (bootanimation).

Ro.home_APP_ADJ = 1 – dzięki ten funkcji launcher jest przechowywany w pamięci urządzenia, co wpływa na stabilność jego działania.

Pm.sleep_mode = 1 – poprawia żywotność baterii.

Ro.product.locate.language = ? – pozwala na wybór domyślnego języka telefonu.

Ro.product.locate.language = ? – pozwala na wybór regionu.

Ro.product.model = ? Tutaj możemy zmienić model rozpoznawany przez serwisy internetowe i sklep google play, co jednocześnie pozwoli nam na pobranie aplikacji oficjalnie niedostępnych dla urządzenia.

Ro.build.display.id – w prosty sposób możemy tu zmienić nazwę romu wyświetlaną w ustawieniach urządzenia.

Oczywiście nie opisałem wszystkich linijek, gdyż edycja wielu z nich nie przyniosłaby żadnego ciekawego efektu.

W kolejnej części dowiecie się jak dodać aplikacje systemowe, usunąć niepotrzebne programy i funkcje. Poruszymy też temat autorskich usprawnień producentów smartfonów opisując jak sprytnie zaaplikować je w nasz rom.