Najbardziej znane postaci z gier – The Big Boss/Naked Snake

Gry

Najbardziej znane postaci z gier – The Big Boss/Naked Snake

Hideo Kojima postanowił pokazać dokładnie historię Big Bossa na samym początku lat dwutysięcznych, wprowadzając jego wątek do serii ponownie, wraz z wydaniem Metal Gear Solid 3: Snake Eater.

Big Boss to, bez wątpliwości, postać tragiczna; próba ujęcia przez Kojimę ideału bohatera dynamicznego w grach w sposób, który przedstawia genezę antagonisty przez pokazanie jego historii, w której gra głównego bohatera, zmieniającego się z człowieka wierzącego w swoje ideały w bestię. To odwieczny problem rozrywki elektronicznej – w jaki sposób ująć postać protagonisty, tak aby, uzasadnić fakt, że zazwyczaj w grach akcji musimy zabijać i walczyć z dziesiątkami przeciwników, a konsekwencje i przyczyny takiego stanu rzeczy są pomijane; często dla twórców gameplay jest wystarczającym uzasadnieniem. Są jednak gry, próbujące podjąć ten problem znacznie bardziej ambitnie: eksplorują problem przedstawienia bohatera dynamicznego w grach, który w porównaniu do tego samego zagadnienia w literaturze i filmie jest znacznie bardziej rozbudowany i trudny do ujęcia – przecież w grach sami przejmujemy stery nad postacią, w naturalny sposób z formy czyniąc bardzo ważny element narracji. Ken Levine, autor Bioshocka Infinite próbował poradzić sobie z tym zagadnieniem, pokazując transformację bohatera na przykładzie Elizabeth, przenosząc ciężar narracyjny z gracza – i to, po części, mu się udało, jednak nie dał rady już w wiarygodny sposób uzasadnić motywów działania (dotyczących rozgrywki; zabijania w ogromnej ilości mieszkańców Columbii oraz okrucieństwa) postaci, w którą wciela się gracz, co z kolei przełożyło się na opinie krytyków głoszące, że rozgrywka w Bioshock Infinite nie idzie w parze z historią przedstawioną w grze oraz, że sekwencje akcji są oderwane od formy jaką powinna przyjąć gra. Hideo Kojima również mierzy się z tym problemem, szczególnie w opowieści o Big Bossie, czyniąc z niej przykładową historię zmiany z bohatera w złoczyńcę i pokazanie tego w taki sposób, który sprawi, że sam gracz będzie mu współczuł.

http://www.youtube.com/watch?v=_TT_q9lW2n8

Big Boss to postać pozornie jednowymiarowa; żołnierz wychowany na polu walki, który jest bardziej narzędziem w rękach rządzących, niż panem własnego losu. Każda z części Metal Gear Solid dotycząca Bossa opowiada o istotnych stratach i częściach swojej osobowości, które poświęcił, aby nadal walczyć. Każda walka i okrucieństwo, do którego zmusza go świat zbliżają go do zmiany w człowieka bez zasad, działającego równie bezwzględnie jak rzeczywistość go otaczająca. Prawdopodobnie najlepszym przykładem jest wspomniany Snake Eater – to pierwsza część opowieści o Big Bossie na konsolach oferujących możliwości graficzne, dzięki którym filmowe zapędy Kojimy mogły zostać zrealizowane. Po drugiej (w serii MGS, oczywiście), niesamowicie zawiłej grze, wprowadzającej do serii wyjątkowy chaos, zarówno pod względem narracji, jak i bohaterów w niej występujących, Hideo potrzebował prostej opowieści, pozwalającej wrócić do korzeni serii i jednocześnie rozwijać cykl dalej przez dodanie drugiego wątku, będącego niejako lustrzanym odbiciem dotychczasowej historii Solid Snake’a. Do tego był potrzebny powrót Big Bossa, a także cofnięcie się w czasie do lat 60 dwudziestego wieku. W taki sposób Kojima chciał ująć różnicę między tymi dwoma postaciami, przy okazji przedstawiając Big Bossa, jako młodego żołnierza wyruszającego na misję, która ma go złamać; na początku opowieści przedstawiając go jako wyjątkowo ludzkiego i emocjonalnego, aby na końcu pokazać chłód oraz zwątpienie w jakiekolwiek ideały przez niego wyznawane.

Celem operacji Snake Eater było naprawienie błędów Big Bossa, wtedy jeszcze znanego pod pseudonimem Naked Snake, z poprzedniej operacji Virtuous Mission, podczas której ze względu na więź między nim, a jego mentorką, noszącą pseudonim The Boss (po której zresztą Big Boss dostał swój przydomek), nie był w stanie wykonać zadania, gdy został postawiony przed faktem jej zdrady. Gdy młody Naked Snake powraca na miejsce zdarzeń z Virtuous Mission, po raz kolejny spotyka się ze swoją nauczycielką i przy okazji tego spotkania ma miejsce rozmowa, podczas której Boss wyjaśnia Naked Snake’owi, że ostatecznie musi wybrać wobec czego będzie lojalny – własnych przekonań, czy celów misji; wobec własnego kraju czy własnego mentora, a także jasno określa, że następnym razem, gdy się spotkają jedno z nich zginie, a Jack nie ma umiejętności, żeby przeżyć. Mimo licznych komplikacji podczas operacji Snake Eater; w tym poważnego okaleczenia, w wyniku którego traci oko, Naked Snake staje do ostatecznego pojedynku z The Boss, na końcu odbierając jej życie. Podczas zakończenia Snake Eatera widzimy Jacka otrzymującego tytuł Big Bossa za zamordowanie samej The Boss, która była również jedną z niewielu osób, jakie Jack kochał i szanował w swój prosty sposób. Na ceremonii odznaczenia w Białym Domu widzimy Big Bossa odtrącającego uścisk ręki Prezydenta, złamanego i rozczarowanego efektami misji, która odmieniła go raz na zawsze. W grze widzimy analogię jego historii do poczynań The Boss, a także działań jego „synów” w poprzednich grach – Snake Eater miał przedstawić powody metamorfozy Big Bossa z żołnierza idealisty w bezlitosnego dyktatora i mordercę.

Jednak, opowieść o Big Bossie nie zatrzymała się na smutnym zakończeniu Snake Eatera, a sam Kojima poszedł parę kroków dalej rozwijając wątek, w którym stara się pokazać jak dalsza manipulacja rozmaitych kręgów władzy niszczy jego życie, a pustkę i rozżalenie po utracie The Boss próbuje zapełnić, angażując się w kolejne konflikty militarne. Jedynym prawdziwym celem śmierci The Boss było przejęcie kontroli nad Dziedzictwem Filozofów; ogromnym funduszem finansowym mającym zapewnić równowagę oraz pokój na świecie przez kontrolę ponad podziałami państw, sprawowaną przez organizację powołaną za pomocą wspomnianych pieniędzy. Dalszy rozwój wydarzeń i wewnętrzne rozgrywki różnych grup interesów, powodują, że dziedzictwo The Boss staje się przekleństwem, a same ideały, którymi Jack mógłby próbować tłumaczyć fakt, że zamordował swoją nauczycielkę i przybraną matkę, coraz bardziej się rozmywają, a ostatecznie okazują się kłamstwem, wymyślonym na potrzeby radzenia sobie z rzeczywistością.

Trudno nie współczuć Big Bossowi, kiedy widzimy jego tragedię oraz liczne wysiłki, aby bezskutecznie naprawić skutki swoich czynów. W ostatniej chronologicznie części serii – Metal Gear Solid 4, po raz ostatni spotykamy Big Bossa – podczas konfrontacji z Solid Snake’iem, swoim, poniekąd, synem. Poniekąd, dlatego, że historia Solid Snake’a i Naked Snake’a to bliźniacze opowieści paraboliczne, starające się ukazać koszty emocjonalne oraz moralne oddanej służby na polu bitwy. Do tego wykorzystują archetyp bohatera dynamicznego, przedstawiając go w klasycznym, tragicznym ujęciu, a także modelując charakter postaci na potrzeby medium jakim są gry. Wracając do spotkania Solid Snake’a i Big Bossa w MGS4; podczas końcowych scen gry ma miejsce sekwencja, w której okazuje się, że mimo przeżycia długich lat w śpiączce Big Boss i tak musi umrzeć. W obliczu śmierci prosi Solid Snake’a o ostatnią przysługę: zabranie go na cmentarz, na którym stoi symboliczny nagrobek The Boss. W ostatnich chwilach swojego życia przekazuje Snake’owi ostateczną prawdę, którą Kojima starał się opowiedzieć w Snake Eaterze: od chwili zabicia Boss był martwy w środku, czując tylko pustkę i desperację, stając się powoli powłoką przypominającą człowieka, którym kiedyś był.

Obecnie, Hideo Kojima wydał swoją ostatnią grę – Metal Gear Solid V: Phantom Pain, a Big Boss jest jej głównym bohaterem. Ten tytuł to zakończenie, mające podkreślić wnioski płynące z trzeciej części cyklu i pokazać ostateczne odczłowieczenie Big Bossa, będące konsekwencją wydarzeń sprzed ponad dwudziestu lat. Tu zakończę artykuł, aby pozwolić wam samym odkryć, jak Hideo zakończył serię, jednocześnie próbując połączyć wątek ojca i syna, ostatecznie konkludując sagę Metal Gear.

_____________

Zapraszamy do naszego e-sklepu. Zapraszamy również na profil Vip Multimedia na Facebooku.

Leave a Comment Anuluj pisanie odpowiedzi

Musisz się zalogować, aby móc dodać komentarz.